Je verleden maar ook dus je herinneringen zijn geen willekeurige flarden, maar richtingaanwijzers. Sommige zijn pijnlijk, ja. Ze prikken als distels aan de kant van een stoffig pad. Maar juist die herinneringen wijzen me soms de weg die ik niet opnieuw wil gaan—of juist wél, maar dan met meer wijsheid. Ze herinneren me eraan waarom ik ben wie ik ben geworden.
Ik denk vaak aan het bos als ik over herinneringen nadenk. Elk pad dat ik daar ooit gelopen heb, heeft sporen achtergelaten. En soms, zelfs jaren later, wijst een pad tussen de bomen me de weg terug naar een kruispunt waar ik ooit stond te twijfelen. Dan zie ik het ineens helder: die keuze, die pijn, die liefde—het had allemaal een bedoeling.
Er zijn herinneringen die als zonnestralen tussen het bladerdak vallen. Ze geven warmte en hoop, maken dat ik weer kan ademen als de lucht te zwaar voelt. Ze herinneren me aan wie ik liefheb, wat me vreugde gaf, en waarom ik blijf geloven in de schoonheid van het leven, zelfs op grauwe dagen.
En dan zijn er ook herinneringen die als de zee zijn—soms kalm kabbelend op de achtergrond, soms onverwacht opbollend tot een storm met een golf die me overspoelt. Maar zelfs die zijn waardevol. Ze helpen me mijn emoties te voelen, te begrijpen, te doorleven. Ze wassen me schoon van wat ik soms probeer te verstoppen.
Herinneringen zijn niet bedoeld om vergeten te worden. Ze wijzen mij soms terug naar plekken waar ik iets verloren ben—zodat ik het alsnog kan ophalen. Of ze duwen me zachtjes vooruit, als een briesje dat me eraan herinnert welke kant de wind ook alweer op stond toen ik begon te lopen.
Ik draag mijn herinneringen met me mee als zaadjes in mijn zak. Niet alle zullen wortelen, niet alle zullen bloeien. Maar af en toe, als ik stilsta en luister naar wat ze me willen vertellen, groeit er iets nieuws. Iets dat me helpt verder te gaan, met meer begrip, meer zachtheid, meer richting.
En dat is misschien wel het mooiste van alles: dat herinneringen, hoe oud of scherp ook, me blijven helpen het pad te bewandelen dat écht van mij is.