Natuurlijk zijn er situaties waarin het fijn is om binnen te werken, bijvoorbeeld als dit voor de cliënt veiliger voelt.
Trauma behandeling in de natuur werkt in veel gevallen zelfs efficiënter, is mijn ervaring. We werken samen met een open hart en nemen waar wat het systeem of de context je probeert te vertellen.

Een individu is niet op zichzelf, maar is altijd in samenhang in een systeem. Dit kan zijn een familiesysteem, maar ook je geboortegrond, voorouders die niet meer leven maar wel invloed uitoefenen. Dit zijn allemaal systemen waar we in het dagelijks leven deel van uit maken.

Daarom werk ik graag systemisch met trauma en het liefst buiten, in een bos, heide of zelfs moestuin.
Met als groot voordeel: je kunt bewegen, angst tijdens de sessie reguleren, restspanning na de sessie loslaten, en afsluiten met ontspanningsoefeningen in de natuur.

Het is het samen voelen en ervaren van;
– Het zien van patronen 
– Onderzoeken het systeem
– Ontdekken van ingesleten paden in systemen
– Dromen van een andere realiteit
– Het systeem in beweging brengen
– Waarderen waar het je heeft gediend
– Loslaten van de oude realiteit

Van cliënten krijg ik terug dat zij zich buiten gedragen voelen. En dat zij het fijn vinden om zich op de natuur om hen heen te kunnen focussen, en op de grond onder hun voeten. Bovendien biedt de natuur allerlei mogelijkheden om spanning, emoties en behoeften de ruimte te geven. Even heel hard schreven of duwen tegen een boom, stampen op de grond, of afleiding vinden in zonnestralen, geluiden van vogels of het ruisen van de wind. Mijn ervaring is dat cliënten na een buitensessie minder ‘restspanning’ ervaren, en dat is fijn, omdat het verwerken van trauma ervaringen op zich al hard werken is.

Bijkomend voordeel voor mij als therapeut is, dat ik mij buiten ook beter kan focussen en ontspannen. Hierdoor houd ik meer ruimte over voor mijn cliënt en diens proces, maar ook voor mijzelf als therapeut en mens.