In mijn leven heb ik altijd gemerkt dat ik meer verbonden ben met energie dan met woorden. Mijn man heeft me vaak opgemerkt dat bij mij alles net een beetje anders lijkt te verlopen. “Bij Nicolle is het altijd anders”

Dit heeft veel te maken met mijn manier van communiceren, die zich niet altijd beperkt tot de feitelijke woorden die we gebruiken. Een vriend van me omschreef mijn brein als ‘associatief,’ wat betekent dat ik informatie hoor en er intuïtief andere emoties en betekenissen aan koppel.

Voor mij betekent dit dat ik niet altijd de namen van mensen kan onthouden, maar wel de energie oppik die ze uitstralen en hiermee communiceer. Voor anderen kan dit wellicht verwarrend zijn, aangezien ik de naam niet kan noemen, maar wel kan beschrijven welke energie ik voel, zoals warmte, extravert, of ingetogenheid. 

Taal is daarom iets vreemds voor mij dat ik heb moeten leren door de jaren heen. Maar wat als taal niet genoeg is? Wat als er iets diepers is, een soort innerlijke leiding die ons vertelt welke woorden we moeten gebruiken en welke keuzes we moeten maken? Zelf ervaar ik dat ik energie volg en deze voor mijzelf vertaal. 

Om iemand pijn te begrijpen,

hoef je niet te spreken met woorden,

maar eens voelen en in iemands ogen kijken al voldoende. 

De kracht van woorden is iets waar ik me terdege van bewust ben. Woorden dragen frequenties en energie met zich mee, maar ze vallen soms tekort om de diepere lagen van verbinding te omvatten. In mijn wereld is het vaak zo dat ik dingen begrijp zonder dat er woorden bij te pas komen. Ik ben er sterk van overtuigd dat er veel meer schuilt achter wat we kunnen uitdrukken met taal.

Voorbeeld: Een treffend voorbeeld van dit principe is wanneer we in een vreemd land zijn en de taal niet spreken. Ondanks deze taalbarrière kunnen we nog steeds communiceren, en dat doen we niet door de taal te begrijpen, maar door de energie in de verbinding tussen twee mensen te voelen en volgen.

Voorbeeld: Een ander voorbeeld dat ik graag deel is mijn ervaring met carnaval. Stel je voor dat je in een overvolle kroeg staat, waar harde muziek het onmogelijk maakt om elkaar te verstaan. In deze situatie is de enige manier van communicatie door in elkaars ogen te kijken en de energie te voelen. We kunnen aan de blik in de ogen aflezen of iemand zich amuseert of niet, of ze begrijpen wat we proberen te zeggen. In zo’n omgeving schieten woorden tekort en is lichaamstaal en  energetische communicatie essentieel.

Ondanks dat ik weet dat woorden in frequentie hebben en een energie en ook dus een duiding in hoe wij met elkaar communiceren. Toch kunnen worden vaak niet de lading dekken in een verbinding met een ander. En in energie kan je dingen vaak zo goed begrijpen dat je het kleinste ongemak voelt zonder dat daar woorden aan te pas komen.

Als je vanuit liefde kunt voelen of als je vanuit liefde in verbinding met de ander bent dan kun je zien wat de ander bedoelt of dat er iets mis is of wat de intentie achter woorden zijn.