Je wordt geboren en we gaan er even vanuit dat je gewenst bent en onvoorwaardelijke liefde ontvangt. Je kan niet voor jezelf zorgen dus dat doen je ouders voor je. Je bent geweldig, een engeltje, mooi, zacht, je ruikt lekker en onschuldig. Je bent goed zoals je bent, en daarom ontvang je onvoorwaardelijke liefde.
Je groeit en je moteriek wordt sterker. Je krijgt een eigen willetje maar je ouders hebben een andere wil. Ze willen niet dat je valt, dus let op, kijk uit. Ja maar,… de onvoorwaardelijke liefde wordt beperkt door angst en je ontvangt deze wanneer je het goed doet naar hun eigen beeld van de maatschappij, hoe zij dingen zien en goedkeuren.
Zo moet je je bordje netjes leeg eten, netjes praten, naar school gaan, goede cijfers halen, zelfstandig worden en een goede baan krijgen. Huisje boompje, en beestje.
De liefde is voorwaardelijk geworden en er komt afwijzing. Voor het eerst in je leven voel je afwijziging,.. omdat je bijvoorbeeld je bordje niet hebt leeg gegeten. Maar je wilt zo graag die onvoorwaardelijke liefde, dat je misschien je toch je best doet om dat bordje wel leeg te eten. Afwijzing voelt als gevaarlijk,… het stelt ons buiten de groep en dat voelt onveilig.
Vaak zijn we heel ons leven op zoek naar die onvoorwaardelijke liefde. En wanneer je een ouder bent, verwacht je dat ook van je kinderen. Onvoorwaardelijke liefde, en als je puberende kinderen hebt weet je dat je niet onvoorwaardelijk van je kinderen kunt ontvangen, maar ook niet altijd kunt geven. Sterker nog, je zult nog meer onvoorwaardelijk willen geven om het allemaal op rolletjes te laten lopen.
Ik realiseerde mij pas dat we altijd op zoek zijn naar onvoorwaardelijke liefde toen ik mijn hond kreeg. Ik ontving onvoorwaardelijke liefde,..en nog steeds. Hij wil het zo graag goed voor mij doen, dat hij (bijna) alles doet wat ik wil dat hij doet. Hij ontvangt mijn liefde en ondanks dat ik wel eens boos ben omdat hij iets heeft gedaan wat niet mag,.. toch krijg ik 2 seconden later die onvoorwaardelijke liefde weer terug.
De natuur werkt op die manier hezelfde. Het heeft onvoorwaardelijk lief. En als je opzoek bent naar onvoorwaardelijke liefde en je hebt geen kinderen en geen hond, verbind je dan eens met de natuur.
Wetenschappelijk onderzoek laat zien dat we de natuur missen zoals we onvoorwaardelijke liefde missen:
En dat is alleen nog maar het effect van uitzicht op de natuur vanuit je raam!
Tussen de planten:
Mensen die elkaar ontmoeten in de natuur, ontwikkelen een gevoel van verbondenheid; hun vooroordelen over ras en economische of educatieve status nemen af.
Tijd doorbrengen in de natuur vermindert ADHD-symptomen bij kinderen.
Hoe meer natuur we krijgen aangeboden als kind, hoe meer natuur we willen als volwassenen. En omgekeerd: hoe minder ons is aangeboden als kind, hoe minder we ervan willen als volwassenen.
Want wist je dat, hoewel 92% van de ondervraagden in een onderzoek aangaven dat ze vinden dat kinderen moeten opgroeien met voldoende natuur in hun omgeving, een kwart van de ondervraagden aangaf niet meer dan één keer per jaar in de natuur te komen? En dat is inclusief hun eigen tuin!
NB Dit onderzoek is in 2012 gedaan door Agnes van den Berg.
Wil je meer weten over mij als coach? Neem dan contact met me op via onderstaande knop.