Ik sta hier, omringd door de weelderige groenheid van de natuur, en ik kan niet anders dan reflecteren op de betekenis van deze omgeving in mijn leven. De natuur heeft niet altijd een centrale rol gespeeld in mijn bestaan. Wel heeft het ervoor gezorgd dat ik mij in het groen altijd thuis voelde. De natuur heeft mij leren voelen wat voor mij belangrijk is. En het is door haar krachtige lessen dat ik ben gaan begrijpen dat waar je vandaan komt misschien wel belangrijk is, maar waar je naartoe gaat nog veel belangrijker is.

Mijn achtergrond heeft me veel geleerd. Het heeft me lessen van veerkracht en doorzettingsvermogen bijgebracht. Ik heb geleerd om te vechten, om te overleven, zelfs als de kansen tegen me waren. Ik was geen beste leerling op school, ik had ene moeilijke pubertijd en was al erg vroeg het huis uit. Maar terwijl mijn verleden me heeft gevormd, realiseer ik me nu dat het niet mijn lot bepaalt. Het bepaalt niet wie ik ben, maar eerder wie ik wil zijn.

Als kind bracht ik mijn vakanties door tussen de boerderijen, rennend over velden en spelend langs sloten. De natuur was mijn speeltuin, mijn toevluchtsoord, mijn leraar. Ik leerde over het hebben van verbindingen en relaties, met mens en dier. Net zoals de bomen om mij heen, ben ik gegroeid. Ik heb mijn wortels diep in de grond geplant, stevig verankerd in mijn verleden en mijn afkomst. Maar terwijl ik groeide, leerde ik dat het niet genoeg was om alleen maar te zijn wie ik was. Ik moest streven naar wie ik wilde zijn.

Het is makkelijk om vast te komen zitten in de valkuil van het verleden, om te blijven hangen in wat is geweest. Blijven hangen in je eigen verhaal, maar dat is niet waar mijn focus ligt. Mijn focus ligt op de toekomst, op de mogelijkheden die voor me liggen. En ik geloof sterk dat ik invloed heb op waar ik naartoe ga, op wie ik wil worden. De natuur heeft me laten zien dat verandering onvermijdelijk is. De seizoenen komen en gaan, de landschappen veranderen, en ook ik ben veranderd. Ik heb geleerd om mee te bewegen met de stroming van het leven, om te omarmen wat komt en te laten gaan wat gaat. 

Waar je naartoe gaat, daar heb je invloed op. Deze waarheid dringt tot me door terwijl ik mijn ogen sluit en luister naar het zachte ruisen van de bladeren. Ik weet dat ik mijn eigen pad kan kiezen, mijn eigen toekomst kan vormgeven. En dus richt ik mijn blik vooruit, naar de horizon, vol vertrouwen in de mogelijkheden die voor me liggen.

Ik ben niet langer gebonden aan wie ik was, aan mijn verleden of mijn afkomst. Ik ben vrij om te zijn wie ik wil zijn, om te groeien en te evolueren, net zoals de natuur om me heen. En in die vrijheid vind ik mijn ware bestemming.

Dus sta ik hier, in het midden van de natuur, en ik weet dat waar ik vandaan kom belangrijk is, maar waar ik naartoe ga nog veel belangrijker is. Want uiteindelijk is het niet wie ik ben, maar wie ik wil zijn, dat echt telt. En met de natuur als mijn metgezel, ben ik klaar om dit proces in een nieuw huis, met een nieuwe tuin en praktijk vol vertrouwen en vastberadenheid voort te zetten. 

– Nicolle –