Afgelopen week heb ik dit weer ervaren. Het is herfst en het was echt tijd om weer een jas aan te doen. Helemaal vergeten dat in het vroege voorjaar ik een lusje kapot heb getrokken van deze jas. Ik ben zelf absoluut geen naaister en loop in mijn pauze naar Hasan Jas’an.

Als ik het nu niet meteen laat maken, dan blijf ik mij ergeren en dan trek ik of het lusje eraf of ik trek deze jas niet meer aan.“Hasan, je moet mij helpen. Mijn jas is stuk, ik wil graag dat je hem maakt maar het moet wel nu.” Hasan kijkt mij bedenkelijk aan,.. Het is zeker koud buiten zonder jas? Ja inderdaad, en ik heb nu pauze, heb je er nu tijd voor denk je?

Nou ik maak dit even af, ga maar even zitten en dan maak ik het zo. Hasan gebaart naar een collega en die gaat met mijn jas aan de slag. Ik bedacht mij nog even dat ik hier wellicht nog wel een half uur kon zitten. Een paar minuten later staat Hasan met mijn jas klaar, ik wil hem aannemen maar hij houd hem vast als een “real gentle man” zodat ik in mijn jas kan glijden. Even ben ik nog achterdochtig, wil hij niet dat ik controleer of hij het wel goed heeft gemaakt? Hasan loopt weg en ik sta aan de balie te wachten zodat ik kan afrekenen. “Hasan wat krijg je van mij?” Niets zegt Hasan, is goed zo. En zo dominant als dat Hasan kan zijn, gebaard hij mij naar buiten te gaan.

Iets terug willen geven

Het voelt als een belediging wanneer ik toch € 5,- op de toonbank zou neerleg, dus laten we dat maar niet doen. Toch heb ik het gevoel dat ik heel graag iets terug wil doen en geven. Ik heb honger, het is immer mijn lunchtijd. Ik loop langs de Turkse winkel om Gözleme (Turkse pannenkoek met feta en spinazie) te kopen. -echt een aanrader-

Ik koop er twee extra met gehakt. Ik loop terug langs Hasan en leg de lunch op zijn balie. “Geniet van je lunch!” zeg ik en ik zie hem warm glimlachen. Ik loop zijn winkel uit en heb het beste gevoel ever!

En het mooiste is; Hasan heeft mij dat bezorgd. Hij heeft mij voor een dienst NIET laten betalen. Hij heeft iets gedaan zonder dat hij daar geld voor vroeg. Dat gaf mij de mogelijkheid om iets moois terug te geven. Hoe rijk ben je dan?

Dit was mijn beste lunch ever!