Het proces van verbouwen en verhuizen begon met zorgvuldige planning en het opstellen van gedetailleerde schema’s. Ik dacht dat ik alles onder controle had, van het budget tot de planning van de verschillende werkzaamheden. Maar al snel werd ik geconfronteerd met de onvoorspelbaarheid van dergelijke projecten. Onvoorziene kosten doken op, leveringen werden vertraagd en onverwachte complicaties deden zich voor. Hoezeer ik ook mijn best deed om alles te plannen en te beheersen, het leek alsof het universum andere plannen had.

Naarmate de verbouwing vorderde, realiseerde ik me steeds meer dat controle een illusie is. Hoe strak ik mijn planning ook hield, er waren altijd factoren die buiten mijn macht lagen. Het weer kon bijvoorbeeld roet in het eten gooien bij buitenwerkzaamheden, en technische problemen konden leiden tot vertragingen die ik niet kon voorzien. Het was een les in nederigheid, om te erkennen dat sommige dingen gewoon niet te beheersen zijn, hoe graag we dat ook zouden willen.

En dan was er nog het verhuizen zelf. Ondanks mijn zorgvuldige planning en organisatie hebben we meubels opgeslagen bij lieve vrienden met veel plek. Het is een opeenstapeling van uitdagingen die mijn geduld op de proef stelde. Op dat moment besefte ik dat hoe hard ik ook probeerde om alles onder controle te houden, sommige dingen gewoon buiten mijn macht lagen.

Maar misschien was dat wel de belangrijkste les die ik heb geleerd: het loslaten van de illusie van controle. Hoe meer ik probeerde om alles perfect te plannen, hoe meer gefrustreerd ik raakte als dingen niet liepen zoals gepland. Pas toen ik accepteerde dat sommige dingen gewoon niet te beheersen zijn, kon ik echt genieten van het proces van verbouwen en verhuizen. Lieve professionele mensen die ons komen helpen, uiteraard voor geld, maar ook vrienden die veel tijd voor ons vrij maken. Dankbaarheid en nederigheid is het enige wat dan overblijft.

Uiteindelijk komt alles op zijn pootjes terecht en ben ik in overgave en vertrouwen. Mijn huis is dan misschien niet af in mei, of juni zoals ik had gedroomd, maar het is wel mijn thuis. En elke scheve muur, elke krakende vloer herinnert me eraan dat perfectie niet het belangrijkste is. Soms zijn het juist de imperfecties die een huis karakter geven.

Dus als je ooit voor de uitdaging staat van verbouwen en verhuizen, onthoud dan dat controle een illusie is. Wees flexibel, laat los en geniet van het avontuur en de mensen om je heen. Want uiteindelijk zijn het niet de perfecte plannen die je gelukkig maken, maar de onverwachte wendingen van het leven en de mensen die naast je staan.